لوله بتنی با پوشش ورق فلزی ( قطعات ویژه ) :

لوله بتنی روکش شده راه حلی بهینه برای لوله های با قطر زیاد و فشار متوسط ​​افزایشی (2.5-20 اتمسفر)، در دو گزینه (600-1800 میلی متر) لوله بتنی پس بافته با غلاف فلزی است. و لوله بتن آرمه (1000-3000 میلی متر) با روکش فلزی، لوله ای است که هم در مونتاژ و هم در ساخت، تطبیق پذیری بالایی دارد و محصولی با گارانتی و دوام عالی است که بیش از 3000 دستگاه گواه این امر است.

یکی از مهمترین جنبه های لوله بتنی روکش شده ، قسمت های ویژه ای است که در زانویی برای تغییر جهت، مکش، زهکشی، هیدرانت، کاهش قطر، عناصر کنترلی مانند فلومتر و فلنج برای قرار دادن شیرها استفاده می شود. کامپوننت ها عناصر اتصال ضروری لوله بتنی هستند که برای تکمیل شبکه لوله کشی در نظر گرفته شده اند. به همین دلیل است که این قطعات ساخته شده از لوله های بتنی با روکش فلزی دارای خواصی هستند که در طراحی آن باید مورد توجه قرار گیرد. در مقاله زیر قصد داریم به آنها بپردازیم و راه حل های مختلفی را که برای حل این بخش های خاص نیاز داریم، ببینیم.

1- شرح لوله بتنی مسلح

لوله بتنی غلاف فلزی ( لوله بتنی مسلح ) از یک لوله ورق فولادی میانی با دو لایه بتن در داخل و خارج ساخته شده است. اتصالات انتهای لوله از فلز ساخته شده است و می تواند جوش یا الاستیک باشد، که به دلیل ضمانت هایی که ارائه می دهد و سهولت مونتاژ، عریض ترین در کاری است که در حال حاضر در ایران و بسیاری از کشورها انجام می شود.

دو نوع لوله بتنی وجود دارد:

لوله بتن آرمه با پوشش فلزی

لوله بتن مسلح با پوشش فلزی

لوله بتن آرمه با پوشش ورق فلزی :

لوله بتنی با روکش فلزی یکی از پرکاربردترین محصولات می باشد، لوله ای به طول مفید 6 متر که برای لوله های تحت فشار 1 تا 25 اتمسفر و قطرهای بین 500 تا 2000 میلی متر استفاده می شود.

لوله بتن مسلح با پوشش ورق فلزی :

این لوله ها مانند لوله های بتنی بافته شده را می توان با دو نوع اتصالات جوشی (صلب) و الاستیک (قابل انعطاف با نوک فلزی و حلقه لاستیکی) ساخت. طول مفید آنها بین 5 تا 7 متر و محدوده قطر تولید بین 1000 تا 3200 میلی متر است.

2- قطعات خاص و اتصالات بتنی

اجزای لوله بتنی روکش فلزی اقلامی هستند که در نواحی یا گره هایی که نیاز به تغییر جهت (زانویی و سه راهی)، تغییر قطر (کاهش) یا یک ویژگی عملکردی دارند، به تحویل خود ادامه می دهند.

برای طراحی یک قطعه یا لوازم جانبی خاص، باید لوله ای که داریم، یعنی نوع لوله (در این مورد لوله بتنی با روکش فلزی)، نوع اتصال (الاستیک یا کشسان) را در نظر بگیریم. قطر و فشار، و همچنین تلاش هایی که برای آن انجام خواهد شد، مانند ارتفاع زمین و بالاتر از همه، رانشی که می تواند متحمل شود را نیز ارزیابی و مدنظر قرار دهیم.

برخی از قطعات و اتصالات بتنی ممکن است تحت فشارهایی قرار گیرند که لوله برای آنها طراحی نشده است، بنابراین مطالعه دقیق این عناصر و لنگرهای آنها ضروری است. این بلوک های لنگر معمولاً از بتن ساخته می شوند.

قطعات ویژه و یا اتصالات ساخته شده از لوله بتنی با پوشش فلزی را می توان به روش های زیر اعمال کرد:

برای لوله های بتنی با ژاکت ورق فلزی و اتصال الاستیک، قطعات را می توان در دیگ بخار یا در لوله های بتنی تقویت شده با ژاکت فلزی ساخت. این قطعات را می توان با اتصال الاستیک ساخته یا با توجه به اتصالی که هدایت اصلی را دارد جوش داد.

توصیه هایی که می توان برای طراحی قطعات متصل الاستیک انجام داد عبارتند از : تکمیل قطعات با اتصالات لوله عرضه شده توسط تولید کننده لوله بتنی ضروری است، زیرا این قطعات باید در انتها با انتهای لوله مشابه تکمیل شوند. این قطعات باید کنترل هندسی دقیقی در دهانه داشته باشند تا با تلورانس های تعیین شده توسط سازنده مطابقت داشته باشند، گاهی اوقات در صلیب های سن اندرس یا سفت کننده ها برای جلوگیری از جایگذاری قرار می گیرند.

قطعات فولادی با اتصال الاستیک :

مهم است که در نظر داشته باشید که اگر قرار است آن ها آموزش داده شوند، بلوک های لنگر باید بسیار خوب طراحی و اجرا شوند. به همین دلیل این محلول برای قسمت های مستقیم (ساکشن کاپ، درین و ...) که تراست ندارند، اما می توانند حرکات تغییر جهت و قطر (خم، رها کردن، سه راهی شاخه) داشته باشند، بسیار مناسب است.

قطعات جوشی:

هر گاه لوله دارای اتصال الاستیک باشد، به دلیل اینکه لوله ها دارای انتهای فلزی (سر نازل) هستند، همیشه می توانیم اتصال را با جوش انجام دهیم. در حالت قبل باید بلوک های انکر را به همین صورت محاسبه کرده و در جای خود قرار دهیم اما درست است که هنگام جوش دادن دو لوله به یک قطعه وزن مساعدی برای انکر قطعه به آن می دهیم. اتفاقاتی که ممکن است در این مرحله رخ دهد عبارتند از :

اگر می خواهید لوله را همزمان با مونتاژ قطعات مونتاژ کنید، محلول با اتصال الاستیک بسیار مناسب است، زیرا می توانید با طراحی ساده کاپ ها و زهکش های سه طرفه را همزمان قرار دهید. به عنوان یک لوله، می توانید خمیدگی ایجاد کنید و جهت را تغییر دهید، اما باید کارهای توپوگرافی قابل توجهی داشته باشید که طول شما را به خوبی مشخص کند.

قطعات جوش داده شده را می توان در حین مونتاژ اجرا کرد یا می توانید سوراخ را رها کنید، اندازه گیری کنید و سپس قطعه را اجرا کرده و مونتاژ کنید. در حالت دوم، باید قطعات و اتصالات بتنی را با طول کمتری نسبت به شکافی که ایجاد می کنید اجرا کنید و آن را با یک فرول بسته که باید لوله و اتصالات فولادی را به آن جوش دهید، ببندید.

یکی دیگر از راه حل های کمتر رایج به دلیل نگرانی های هزینه، ساخت قطعات ویژه از یک لوله بتنی با یک غلاف فلزی، همان مواد لوله است. برای لوله های بتنی با ژاکت ورق فلزی و اتصال جوشی، قطعات را می توان در دیگ یا در لوله های بتن آرمه با ژاکت فلزی اما با همان نوع اتصال جوشی ساخت.

این قطعات را می توان همزمان با مونتاژ لوله انجام داد، زیرا تمام لوله ها جوش داده شده اند، بنابراین قسمت دیگری نصب می شود و خروجی دیگر از سوراخ برای اندازه گیری در محل، ساخت قطعه مورد اندازه گیری و مونتاژ است. سپس قسمتی از دو قسمت ساخته می شود: بخشی که به انتهای مادگی لوله وصل می شود و یک حلقه تلسکوپی که قسمت فلزی را به انتهای نر لوله بعدی متصل می کند. بنابراین برای نصب قطعه باید سه مهره جوش در محل اعمال شود.

مونتاژ لوله بتنی اتصال جوش داده شده را شروع کنید، قسمت فلزی DN2600 را تخلیه کنید.

در قطعات جوش داده شده، جوشکاری در داخل ایده آل است. در قطرهای بزرگتر از DN1000، DN1200 معمولاً اولین لوله ای است که بررسی می شود و جوشکاری داخل آن نسبتاً آسان است، اما برای لوله های کوچکتر از DN1000 گاهی چاره ای جز ایجاد طاقچه (حفاری در قسمت پایین) وجود ندارد و هیچ جوشی در خارج آن وجود ندارد. اتاق ها معمولاً دارای منهول 600 یا 800 میلی متری هستند. این به جوشکاران اجازه می دهد تا وارد قطعات شوند تا روی سطح داخلی خود جوش انجام دهند. این منهول همیشه به شما امکان دسترسی به کانال را می دهد و ایمنی نصب قطعه جوش مخصوص را تضمین می کند. خروجی های فلنج منهول را می توان برای وارد کردن مکش یا ورودی استفاده کرد.

طراحی مکانیکی :

برای جلوگیری از خالی شدن، حداقل ضخامت ها را با توجه به قطر مجرا تنظیم کنید و برای جلوگیری از خوردگی همیشه خوب است که ضخامت 1 یا 2 میلی متر را برای افزایش دوام و استحکام لوله بتنی اعمال کنید.

طراحی با کیفیت قطعات بتنی خاص با پوشش ورق فلزی :

همکاری با کارگاه هایی که تجربه کار با این نوع دیگ های فولادی را داشته باشند بسیار مهم است. کیفیت فولاد باید حداقل S 235 JR باشد، ضخامت، هندسه، حفاظت و جوش باید بررسی شود.

فولاد: گواهینامه های فولادی طبق مقررات، تامین کنندگان ورق فولادی باید گواهینامه CE داشته باشند، آن را نیاز داشته باشند، یا آزمایش های مربوطه که کیفیت را تایید می کند.

هندسه: نقشه برداری از قطعات و تلورانس های تایید شده توسط مشتری برای اینکه بتوان آنها را تولید کرد (طول، ضخامت، بیضی و غیره) مهم است. تلرانس ها در قطعات دارای اتصالات کشسان به خصوص در انتها بیشتر است و در کارگاه دیگ بخار باید تاکید شود.

جوشکاری: قطعات باید جوش داده شوند، سفتی را تضمین می کنند، بنابراین جوشکاری باید توسط جوشکار تایید شده انجام شود و تست نفوذ انجام شود.

برای برجسته کردن "محافظت": معمولاً هنگامی که قطعات فولادی مورد استفاده در لوله و اتصالات بتنی مسلح در داخل دیگ بخار ساخته می شوند باید با رنگ اپوکسی یا پلی اورتان محافظت شوند، نوع رنگ، کاربرد و ضخامت رنگ بررسی شود.

محافظ ها متعدد هستند: گالوانیزه سرد، رنگ های مبتنی بر روی، گالوانیزه گرم، عملیات سطحی قطعه قبل از اعمال رنگ، پخت رنگ در کوره یا خارج از منزل، استفاده از رنگ با قلم مو یا تفنگ هوا. ملات بتنی مشبک با ضخامت رنگ های فشرده از 120 تا 300 میکرون.

چنانچه مایل به کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با نحوه تولید انواع لوله و اتصالات بتنی هستید می توانید به وب سایت پایپ گستر مراجعه نمایید و یا با همکاران بنده در گروه صنعتی پایپ گستر تماس برقرار نمایید.